Lovecraft Country series debut review – Roadtrip naar de hel

HBO staat bekend voor zijn geweldige kwaliteit van tv-show. Series als Watchmen, Euphoria, The Outsider en natuurlijk Game of Thrones sieren de service. Deze week kwam daar een nieuwe serie bij, Lovecraft Country. Ik heb de eerste aflevering gezien en mijn gedachten vind je in deze Lovecraft Country series debut review.

Als je zoekt naar een geweldige serie, kom je al snel bij HBO terecht. Ik kan spreken uit ervaring. Ik ging van His Dark Material naar Euphoria, door naar The Outsider en terug naar Westworld. Elke serie heeft iets anders te bieden en dat aanbod breidt de service nu uit met Lovecraft Country. Een horrorserie gemaakt door Misha Green en geproduceerd door grote namen Jordan Peele en J.J. Abrams.

Lovecraft Country series debut review – Horror alom

Afgelopen week kwam de eerste aflevering online en wat voor eentje was dat. We werden meteen in het midden van de wereld gegooid. We leren de hoofdpersonages kennen, beginnend bij ‘Tic’ Freeman, gespeeld door Jonathan Majors. Een jonge, donkere man die terugkeert naar zijn geboortestad Chicago, nadat hij een mysterieuze brief ontvangt. Tijdens deze reis krijgen we meteen een beeld van de wereld.

Het verhaal speelt zich namelijk af in het Amerika in de jaren 50. Jaren waarin Amerika enorm racistisch was, dit zie en voel je meteen. Zwarten worden gediscrimineerd, verjaagd en (bijna) vermoord. Allemaal in de eerste aflevering. Voor mij is de show daarom nu al een succes. Het verhaal laat namelijk niet alleen de horror uit de Lovecraft verhalen zien, maar geeft ook de horror van het dagelijks leven duidelijk weer.

Voor een eerste aflevering was dit een enorm succes. Het introduceert de hoofdrolspelers, geeft ons een doel en laat ons meteen zien hoe de wereld in elkaar zit. Ik kan niet wachten om meer te zien. Jurnee Smollett speelt namelijk een rol in de serie en ik ben sinds Birds of Prey een beetje verliefd op haar geworden. Ik houd niet van horror, maar voor deze serie zit ik graag een uurtje voor mijn tv.

Written by Djimon