The Last of Us Part II review – Licht in het donker
GamesSony wil deze consolegeneratie met een knal afsluiten. Dit doen ze met de game waarover we het vandaag gaan hebben. TLOU 2 is nu al de snelst verkopende game deze generatie, met 4 miljoen kopieën in 3 dagen. Maar is de game het kopen waard? Ik vertel het in deze The Last of Us Part II review.
Je hebt een tijdje moeten wachten op deze The Last of Us Part II review, maar omdat Naughty Dog de game in eerste instantie meerdere keren heeft uitgesteld, vond ik dat ik de review ook uit mocht stellen. Daarbij is de game veel langer dan ik had verwacht, wat ervoor zorgde dat ik dus langer speelde en dus moest wachten met de review. Nu we even hebben bijgepraat, kunnen we eindelijk beginnen. Ready? Let’s go!
The Last of Us Part II is pure kunst. Dat is het makkelijkste om de game te beschrijven. Net als kunst heeft iedereen een andere interpretatie van het stuk. De een vindt het goed, de ander vindt het vreselijk. Ik zit hier een beetje tussenin, maar leun toch wel wat meer naar de geweldig kant. Maar, toch zijn er hier en daar wat punten waar ik problemen mee heb.
The Last of Us Part II review
Ten eerste is de game in mijn ogen veel te lang. Ik voltooide het verhaal met 29 uur op mijn in-gameklok. De langste Naughty Dog game tot nu toe. Ik geef eerlijk toe dat ik graag mijn tijd neem. Ik kijk wat rond en zorg dat mijn rugzak altijd gevuld is. Toch had Naughty Dog op verschillende punten de game kunnen inkorten. De dagen in Seattle beleven vanuit twee oogpunten is gaaf, maar maakt de game HEEL ERG lang.
Er zijn gelukkig ook dingen die de game beter doet dan zijn voorganger. TLOU2 is veel meer een echte game dan TLOU was. Er zitten nieuwe systemen in de game, die gameplay een stuk dynamischer maken. Uiteraard zijn de graphics fantastisch, helemaal als je de game speelt op een PS4 Pro (zoals ik dat heb gedaan).
Daarbij was TLOU2 precies het soort game waarnaar ik zocht. Geen grote open wereld, maar een semi-open wereld waarin het verhaal centraal staat. Een wereld vol collectibles en constante spanning. De spanning werd me soms teveel. Zeker toen ik vast zat bij een Boss Fight. Gelukkig is de game uitermate goed speelbaar voor iedereen die interesse heeft. Naast de klassieke moeilijkheidsgraden, heeft de game een hoop accessibility opties die de game makkelijker of speelbaarder maken.
The Last of Us Part II is een geweldige game, die moeilijk bespreekbare onderwerpen in het licht zet. Voor sommigen is dit een nadeel, maar voor mij zeker niet. Zelfs als de game in gameplay wat vertraagd, blijft het verhaal je er doorheen slepen. TLOU was de verrassing van de eeuw en daarom ook zo goed. In mijn ogen is TLOU2 niet even goed, maar houdt hij zich wel staande na het grote succes van zijn voorganger.
Geef een reactie