The Exorcist Believer review – Duivelse dochters
FilmsHorrorfilms zijn geweldige onderwerpen voor reboots. Zo zagen we eerder hoe de Halloween franchise opnieuw tot leven werd gewekt. Dezelfde makers zijn nu terug om hun sausje over een andere klassieker te gooien: The Exorcist. Kunnen we net zoveel van deze reboot verwachten als zijn voorganger? Lees het in mijn The Exorcist Believer review.
Hoewel de nieuwste Halloween trilogie niet de beste films ooit zijn, heb ik enorm genoten van de nieuwe toevoegingen. Halloween is natuurlijk ook wel de franchise die niet vies is van verschillende tijdlijnen, dus hielp dat zeker mee. Voor The Exorcist is dat een stukje anders. Hoewel er meerdere delen zijn, beschouwen de meesten alleen het eerste deel als canon.
Vijftig jaar later
Dat hebben ook makers David Gordon Green & Danny McBride gedaan. The Exorcist Believer speelt zich 50 jaar na de originele deel plaats. De doorsnee mens heeft geen idee van het exorcisme en leeft zijn leven zoals het hoort. Zo ook Victor Fielding (Leslie Odom Jr.), alleenstaande vader van Angela Fielding (Lidya Jewett). Angela is een levendige meid, die netjes haar best op school doet. Ze mist alleen één persoon, haar moeder.
Angela’s moeder kwam namelijk om het leven tijdens een vakantie naar Haïti in 2010. Tijdens de bekende aardbeving destijds. De hoogzwangere Sorenne Fielding (Tracey Graves) raakt bekneld onder het puin, waardoor haar leven in gevaar komt. Dankzij een zegen van de lokale bevolking overleeft Angela het wel, maar haar moeder heeft minder geluk.
In haar zoektocht naar antwoorden, besluit ze de hulp van een vriendinnetje in te roepen. Samen proberen ze het hiernamaals te bereiken en Sorenne op te roepen om hun vragen te beantwoorden. Tijdens het ritueel zien ze echter niet de moeder, maar een geest die ze liever niet hadden ontmoet. Drie dagen erna komt ze eindelijk thuis en wordt ze geconfronteerd met haar acties.
The Exorcist Believer review
Hoewel ik niets had met het origineel – eerlijk gezegd, vond ik de film eerder grappig dan eng – had ik grote hoop voor dit nieuwe deel. Echter, viel het me eigenlijk een beetje tegen. De film bevat iconische momenten zoals de eerste dat deed, toch voelt het hier mee als een slap aftreksel dan een eerbetoon. Daarom is het voor mij lastig de film aan te bevelen, helemaal wanneer er zoveel andere (horror)film in de bios te zien zijn.
Geef een reactie