Babygirl review – Vele Tinten Beter

Na haar debuut als regisseur met haar film Instinct, werkt Halina Reijn hard nog harder om het te maken in Hollywood. Met Bodies Bodies Bodies behaalde ze haar eerste succes, nu is het tijd voor haar follow-up, Babygirl. Ben ik het eens met de vele positieve reacties? Ik vertel het in mijn Babygirl review.

Jaren geleden stond de hele wereld in vuur en vlam toen Vijftig Tinten Grijs uitkwam. Het was iets wat het grote publiek in een lange tijd niet meer had gezien. Toen de film uitkwam, ging de hele wereld weer los. Persoonlijk vind ik het nog redelijk tam, helemaal met de rep en roer die de film veroorzaakte. Nu, bijna 10 jaar, staat de wereld weer in lichte laaien dankzij Babygirl.

“Op je knieën!”

Want niet alleen met het onderwerp heeft Babygirl veel raakvlakken met Fifty Shades, de verhalen hebben ook redelijk wat overlap. Gelukkig voor Babygirl is de Fifty Shades serie niet al te best en is het dus niet erg lastig om dit te overtreffen. En dat doen Babygirl ook met vlag en wimpel. Toch blijft de film, net als Fifty Shades, toch nog een beetje achterlopen.

In Babygirl volgen we succesvolle CEO Romy Mathis, gespeeld door Nicole Kidman, die niet meer tevreden is met haar huidige relatie. Hoewel ze zielsveel van haar man Jacob (Antonio Banderas) houdt, is hij niet in staat haar seksueel te bevredigen. Wanneer ze de nieuwe lading stagiairs ontmoet, valt haar oog op Samuel (Harris Dickinson). De twee raken aan de praat en dit triggert iets in Romy.

De relatie bloeit uit tot een ware affaire, waarbij de machtspositie van Romy voor het eerst draait. Ze is niet langer de machtige CEO waar iedereen bang voor is, ze is nu de onderdanige vrouw die doet wat haar verteld wordt. Dit, gepaard met de spanning die deze affaire met zich meebrengt, zorgt ervoor dat Romy haar lang verwachtte orgasme bereikt, maar hoelang kan dit duren voordat dit geheim naar buiten komt?

Babygirl review

Wat Fifty Shades 10 jaar geleden probeerde, lukt Babygirl dit jaar wel. Naast een interessant verhaal, geeft het ook de kink van Nicole Kidman’s karakter Romy Mathis goed weer. Dit is dan ook wel een beetje de valkuil van de film. Het blijft namelijk erg focussen op Romy, waardoor de karakters waarmee ze interactie heeft een beetje verbleken. Dit is vooral een probleem met Samuel. Veel spanning in hun relatie verdwijnt, omdat we eigenlijk niet weten wie hij is.

Written by Djimon